Armoede in Lingewaard

Het aantal mensen in Nederland dat langdurig in armoede leeft neemt toe, zo bleek afgelopen week uit onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau. Ondanks dat het economisch beter gaat. Het meest schrijnende is nog dat de gevolgen het hardst neerslaan bij kinderen. Van alle leeftijdsgroepen hebben kinderen tot twaalf jaar het hoogste risico op armoede.

Dat moet anders, ook in Lingewaard. Uit de cijfers die het SCP gepubliceerd heeft, blijkt dat ook in onze gemeente het aantal huishoudens in armoede de afgelopen jaren niet is gedaald. Het schommelt sinds 2014 zo rond de vijf procent. Het aantal huishoudens dat over langere tijd moet rondkomen van weinig geld zit rond de anderhalf procent.

Dat valt mee, zou je zeggen. En ja, we zitten in Lingewaard gelukkig niet op het niveau van Arnhem of Amsterdam. Maar toch, juist als het niet gaat om vreselijk veel mensen, waarom lossen we de problemen dan niet op?

Er zijn in onze gemeente verschillende regelingen om de gevolgen van armoede, zeker voor kinderen, wat kleiner te maken. Zo is er de meedoen-regeling, die ervoor zorgt dat kinderen uit armere gezinnen bijvoorbeeld kunnen sporten. Belangrijk, maar niet voldoende. De problemen worden immers niet opgelost, slechts een van de gevolgen wordt weggenomen. Bovendien wordt de regeling betaald uit de zogenoemde Klijnsma-gelden, en die houden na 2018 op. De vraag is dus of de gemeente ervoor blijft zorgen dat ook kinderen uit arme gezinnen mee kunnen doen.

Wij staan pal voor deze regeling, die niet mag verdwijnen als de Rijksoverheid niet of minder bijdraagt. Dat besluit ligt bij het nieuwe kabinet. Maar wij willen meer. In 2016 riepen wij al op te komen tot een aanvalsplan armoede, een voorstel dat door het college werd weggehoond. De gemeente deed immers al zo veel. Dat blijkt dus niet uit de cijfers, helaas. Het is tijd voor een andere aanpak.

Wij willen dat de gemeente niet alleen de symptomen van armoede bestrijdt, maar ervoor zorgt dat de situatie van mensen structureel verbetert. Daarvoor is een plan nodig. Een plan voor meer werk, beter wonen, meer hulp aan mensen die in de schulden. Een plan ook dat goed kijkt naar het inkomen van mensen die al heel lang op het minimum zitten. Dat inkomen kan de gemeente ruimer maken, bijvoorbeeld via een goede langdurigheidstoeslag.

Op veel van deze punten deden we de afgelopen jaren al concrete voorstellen. Sommigen werden aangenomen, anderen helaas weggestemd. Maar de komende periode gaan we opnieuw de strijd aan. Armoede is geen keuze, geen kwestie van eigen schuld. Tegenslagen kunnen iedereen overkomen, al werk je nog zo hard. Dan heb je een gemeente nodig die je weer op de been helpt. Daar staan wij voor. Meer weten over onze plannen? Lees ons verkiezingsprogramma.