Fatsoenlijk en betaalbaar wonen is een grondrecht. Het ‘bevorderen van voldoende woongelegenheid’, staat in onze Grondwet, is ‘een zorg van de overheid’. De vraag is dan ook waarom ons college bij herhaling aan die opdracht herinnerd moet worden.
In het vroege voorjaar van 2020 sloot de regio Arnhem-Nijmegen een zogenoemde Woondeal. Dat is een set afspraken tussen gemeenten, provincie en rijk over hoe we in onze regio de wooncrisis oplossen. Want een crisis is het. Iedereen kent wel iemand die op zoek is naar de spreekwoordelijke speld in de hooiberg. Of het nu gaat om een betaalbare starterswoning, een mooi seniorenappartement, een fatsoenlijke gezinswoning. Huur of koop. Ze zijn er niet. Of je moet geld hebben als water of een bovenmenselijk geduld.
Een woondeal dus. Om samen dat probleem op te lossen. Het college liet nog net niet de fanfare komen. Men glom van trots elke keer als het over die woondeal ging. En terecht. Er werden hele belangrijke afspraken gemaakt. Bijvoorbeeld dat bij elk nieuw plan ten minste de helft van de te bouwen woningen ‘betaalbaar’ moet zijn.
Toen de gemeenteraad in oktober het lokale woonbeleid vaststelde, werden deze afspraken daarin opgenomen. En er werd een voorstel aangenomen, waarin heel precies werd afgesproken wat ‘betaalbare’ woningen precies zijn: sociale huurwoningen, middenhuurwoningen, goedkopere koopwoningen tot 230.000 euro en betaalbare koopwoningen tot de grens van de Nationale Hypotheek Garantie.
Elk plan zou ten miste vijftig procent van dat soort huizen bevatten. Liever meer nog, want aan die woningen is een schreeuwend gebrek. Dus moeten we die bouwen. Zo snel mogelijk. Een eenvoudige en kraakheldere afspraak. Dachten wij.
Dat blijkt tegen te vallen. In vrijwel elk plan dat na het afsluiten van de woondeal naar de raad gestuurd werd, stonden te weinig betaalbare woningen. Plan Driegaarden in Huissen, te weinig. Appartementen in de oude zaal van het Wapen van Bemmel, te weinig. En dan nu de bouwplannen op de oude velden van Jonge Kracht in Huissen. U raadt het al: te weinig. Of beter nog: vrijwel geen. Want het college laat op deze plek doodleuk een villawijk verrijzen.
Dat kon volgens de wethouder niet anders. Oude afspraken. Handen geschud. Ontwikkelaar en wethouder. Volgens wethouder Sluiter was het ‘niet chique’ daarvan af te wijken. Helder. Maar… we hadden toch afgesproken dat in zogenoemde zachte plannen de afspraak vijftig procent betaalbaar altijd zou gelden? En we hadden toch afgesproken dat een zacht plan een plan is waarvoor nog geen bestemmingsplan door de raad is vastgesteld? En voor dit plan is toch nog geen bestemmingsplan? Dus wat nou, oude afspraken?!
Voor het college zijn afspraken met ontwikkelaars blijkbaar belangrijker dan afspraken met de gemeenteraad. Belangrijker dan afspraken met onze inwoners. Belangrijker dan het oplossen van de wooncrisis. Anders kunnen wij het niet verklaren.
Gelukkig is de coalitie op tijd wakker geschud door de oppositie. Toen wij dreigden het bestemmingsplan Driegaarden niet vast te stellen, bleek er plotsklaps van alles mogelijk. Heel goed. Maar waarom dan nu weer dezelfde fout maken? Dat laten we niet gebeuren! Daarom heeft de raad op ons voorstel unaniem aangegeven geen plannen meer te willen zien waarin de afspraak met de raad niet wordt nagekomen. Alle partijen hebben dat vorige week gesteund. Ook de VVD na enig tegensputteren.
Vijftig procent betaalbaar is en blijft dus een harde eis. En geen procentpunt minder. Ook op de oude velden van Jonge Kracht. Want afspraken met de raad zijn altijd belangrijker dan afspraken met ontwikkelaars. Wethouders werken voor onze inwoners, niet voor projectontwikkelaars.
Op 14, 15 en 16 maart zijn er raadsverkiezingen. Alle partijen zullen zeggen dat zij meer betaalbare woningen willen bouwen. Ook wij. Maar als de vraag aan de orde komt welke partijen die belofte ook daadwerkelijk waarmaken, is het misschien goed te onthouden welke partijen onze chique wethouder van Lokaal Belang keer op keer moesten herinneren aan de met de inwoners van Lingewaard gemaakte afspraken.
Daden zeggen meer dan woorden. Iedereen die de Lingewaardse politiek goed gevolgd heeft weet dat de oppositiepartijen zich stevig hebben ingezet voor een goede verdeling van woningen. Voor meer woningen voor woningzoekenden met een laag- en middeninkomen.
Gezamenlijk trekken wij op voor een mooi Lingewaard met woningen voor iedere beurs. Voor jong én oud(er). Wij staan voor onze belofte.
Maarten van den Bos, PvdA
Brian Claassen, SP
Léon Dekkers, D66
Inge Sloot, GroenLinks
Patrick Hegeman, B06
